ਸੀਮਾ
ਦੈਨਿਕ ਅਖਬਾਰ ਦੇ ਅਜ ਪ੍ਰਿਥਮ ਪੰਨੇ ਤੇ
ਮੇਰੀ ਮਹਿਬੂਬਾ ਦੀ-
ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹੈ
ਏਸ ਤਸਵੀਰ 'ਚ
ਕੁਝ ਗੋਰੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਬੱਚੇ
ਤੇ ਇਕ ਹੋਰ ਉਹਦੇ ਨਾਲ,ਖੜੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹੈ
ਤਸਵੀਰ ਦੇ ਪੈਰੀਂ,ਇਹ ਅਬਾਰਤ ਦੀ ਹੈ ਝਾਂਜਰ :
ਇਹ ਕੁੜੀ ,ਪਹਿਲੀ ਪੰਜਾਬਣ ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੈ,ਜਿਹੜੀ ਪਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ
ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਵਿੱਦਿਆ ਲੈ ਕੇ
ਛੇ ਵਰੇ ਪਿੱਛੋਂ,ਜੋ ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਮੁੜੀ ਹੈ
ਹਾਂ ਠੀਕ ਕਿਹਾ, ਠੀਕ ਕਿਹਾ
ਇਹੋ ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੈ
ਏਸੇ ਹੀ ਕੁੜੀ ਖਾਤਿਰ
ਮੇਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਥੁੜੀ ਹੈ
ਇਹੋ ਹੈ ਕੁੜੀ,ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੀ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਨੇ ਰੋਂਦੇ
ਮਾਸੂਮ ਮੇਰੇ ਖਾਬ ਵੀ
ਆਵਾਰ ਨੇ ਭੌਂਦੇ
ਇਹੋ ਹੈ ਕੁੜੀ
ਅਕਸਰ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਦ ਆਉਂਦੀ,ਹਰ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਆਉਂਦੀ,ਤਿੰਨ ਫੁੱਲ ਲਿਆਉਂਦੀ
ਗੁਲਦਾਨ 'ਚ ਤਿੰਨ ਫੁੱਲ ਜਦੋਂ
ਹੱਥੀਂ ਉਹ ਸਜਾਉਂਦੀ
ਮੁਸਕਾ ਕੇ ਤੇ ਅੰਦਾਜ਼ 'ਚ
ਕੁਝ ਏਦਾਂ ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ :
ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਸਾਂਝਾ
ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ, ਮੇਰੇ ਨਾਂ ਦਾ
ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਕੋਈ ਸਾਂਝਾ
ਕਿਸੇ ਪਿਉ ਦਾ ਕਿਸੇ ਮਾਂ ਦਾ
ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਮੇਰੀ ਕੁੱਖ ਦੀ
ਸੀਮਾ ਦੇ ਹੈ ਨਾਂ ਦਾ
ਹਾਂ ਠੀਕ ਕਿਹਾ, ਠੀਕ ਕਿਹਾ
ਇਹੋ ਉਹ ਕੁੜੀ
ਪਹਿਲੀ ਪੰਜਾਬਣ ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੈ,ਜਿਹੜੀ ਪਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ
ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਵਿੱਦਿਆ ਲੈ ਕੇ
ਛੇ ਵਰੇ ਪਿੱਛੋਂ,ਜੋ ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਮੁੜੀ ਹੈ
ਏਸ ਤਸਵੀਰ 'ਚ ਇਕ ਗੋਰੀ ਜਿਹੀ ਨਿੱਕੀ ਬੱਚੀ
ਮੇਰੀ ਮਹਿਬੂਬਾ ਦੀ,ਜਿਸ ਚੀਚੀ ਹੈ ਪਕੜ ਰੱਖੀ
ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ,ਮੇਰੇ ਜ਼ਿਹਨ 'ਚ ਹੈ ਆ ਲੱਥੀ
ਇਕਣ ਲਗਦਾ ਹੈ :ਇਹ ਮੇਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹੈ
ਮੇਰਾ ਤੇ ਮੇਰੀ ਬੇਲਣ
ਦੇ ਬੀਮਾਰ ਲਹੂ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਬਿਜਾਇਆ
ਕੋਈ ਸਾਂਝਾ ਬੀ ਹੈ
ਮੇਰੀ ਪੀੜਾ ਦੇ ਮਰੀਅਮ ਦੇ
ਖਾਬਾਂ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹੈ
ਮੁੱਦਤ ਤੋਂ ਜਿਦੀ ਖਾਤਿਰ
ਬੇ-ਚੈਨ ਮੇਰਾ ਜੀ ਹੈ
ਹਾਂ, ਹਾਂ ਇਹ ਮੇਰੀ
ਓਹੋ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹੈ
ਕੋਈ ਹੋਰ ਇਹਦਾ ਪਿਉ ਹੈ,ਇਹਦਾ ਗਮ ਕੀਹ ਹੈ
ਹਾਂ ਠੀਕ ਕਿਹਾ, ਠੀਕ ਕਿਹਾ
ਇਹੋ ਉਹ ਕੁੜੀ
ਪਹਿਲੀ ਪੰਜਾਬਣ ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੈ,ਜਿਹੜੀ ਪਰਦੇਸ਼ ਤੋਂ
ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਵਿੱਦਿਆ ਲੈ ਕੇ
ਛੇ ਵਰੇ ਪਿੱਛੋਂ,ਜੋ ਅੱਜ ਦੇਸ਼ ਮੁੜੀ ਹੈ
No comments:
Post a Comment