ਤਿੱਥ-ਪੱਤਰ
ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ
ਮੈਲਾ ਤਿੱਥ- ਪੱਤਰ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦਾ,ਪੀਲਾ ਹੋਇਆ ਇਹ ਪੱਤਰ
ਸੂਲੀ ਲੱਗੇ,ਈਸਾ ਵਾਂਗ ਹੈ ਲਟਕ ਰਿਹਾ
ਜ਼ਿਹਨ ਮੇਰੇ ਦੀ,ਵਾਦੀ ਵਿਚ ਹੈ ਭਟਕ ਰਿਹਾ !
ਉਹ ਦਿਨ ਬਹੁੰ ਵੱਡ-ਭਾਗਾ
ਜਦ ਕਿਸੇ ਸਾਗਰ ਵਿਚ
ਆਦਮ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪਿਤਰ
ਅਮੂਬੇ ਜਨਮ ਲਿਆ
ਪਰ ਉਹ ਦਿਹੁੰ ਨਿਕਰਮਾ
ਜਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ
ਝੋਲੀ ਫੁੱਲ ਸਮੇਂ ਦਾ,ਹੋਸੀ ਖੈਰ ਪਿਆ
ਵੇਖ ਵੇਖ ਤਿੱਥ ਪੱਤਰ
ਮੈਂ ਇਹ ਸੋਚ ਰਿਹਾ :
ਸਮਾਂ ਆਵਾਰਾ ਕੁੱਤਾ
ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਰਿਹਾ
ਜੂਠੇ ਹੱਡ ਖਾਣ ਲਈ
ਲੋਭੀ ਤਰਸ ਰਿਹਾ !
ਸਮਾਂ ਪਰਾਈ ਨਾਰ
ਤੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਰੰਡੀ ਹੈ
ਪਹਿਲੀ ਰਾਤ ਹੰਢਾਇਆਂ
ਲਗਦੀ ਚੰਗੀ ਹੈ !
ਦੂਜੀ ਰਾਤ ਖਿਤਾਇਆਂ
ਲਗਦੀ ਗੰਦੀ ਹੈ !
ਤੀਜੀ ਰਾਤ ਬਿਤਾਇਆਂ
ਹੁੰਦੀ ਭੰਡੀ ਹੈ ਪਰ ਇਹਦੇ ਸੰਗ
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹਰ ਜ਼ੱਰੇ ਨੂੰ
ਇਕ ਅੱਧ ਘੜੀ,ਜ਼ਰੂਰ ਬਿਤਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ
ਕਦੇ ਹਰਾਮਣ ਟਿਕ ਕੇ
ਨਾ ਇਹ ਬਹਿੰਦੀ ਹੈ !
ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ,ਖੋਹਲ ਕੇ ਏਸ ਜਹਾਂ ਵੱਲੋਂ
ਕਾਮਨ ਮੈਲੀ ਨਜ਼ਰੇ-
ਤੱਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਸਮਾਂ ਕਾਲ ਦਾ ਚਿੰਨ
ਇਹ ਨਿੱਤ ਬਦਲਦਾ ਹੈ !
ਝੂਠੇ, ਸੋਹਣੇ ਕਾਮ 'ਚ ਮੱਤੇ
ਆਸ਼ਿਕ ਵਾਂਗ,ਮਿਠੀਆਂ ਕਰ ਕਰ ਗਲਾਂ
ਸਾਨੂੰ ਛਲਦਾ ਹੈ !
ਮਾਣ ਕੇ ਚੁੰਮਣ
ਇਕ ਦੋ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦੇ
ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ -ਫੇਰ ਨਾ ਵਿਹੜੇ ਵੜਦਾ ਹੈ !
ਸਮਾਂ ਕਾਲ ਦਾ ਚਿੰਨ
ਇਹ ਨਿੱਤ ਬਦਲਦਾ ਹੈ !
ਇਹ ਜੋ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ
ਮੈਲਾ ਤਿੱਥ-ਪਤਰ
ਸਮੇਂ ਦੇ ਰੁੱਖ ਦਾ,ਪੀਲਾ ਹੋਇਆ ਇਕ ਪੱਤਰ
ਸੂਲੀ ਲੱਗੇ
ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਰਿਹੈ
ਜ਼ਿਹਨ ਮੇਰੇ ਦੀ,ਸੁੰਞੀ ਉੱਜੜੀ ਵਾਦੀ ਵਿੱਚ
ਸਮੇਂ ਦੀ ਇਕ-
ਠੁੱਕਰਾਈ ਹੋਈ ਸਜਨੀ ਵਾਂਗ
ਪੀੜਾਂ-ਕੁੱਠੀ,ਬਿਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਰਿਹੈ,ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ
ਮੈਲਾ ਤਿੱਥ- ਪੱਤਰ
ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪੁਰਾਣਾ
ਮੈਲਾ ਤਿੱਥ ਪੱਤਰ.......
No comments:
Post a Comment