ਜੇ ਡਾਚੀ ਸਹਿਕਦੀ ਸੱਸੀ ਨੂੰ, ਪੁੰਨੂੰ ਥੀਂ ਮਿਲਾ ਦੇਂਦੀ
ਤਾਂ ਤੱਤੀ ਮਾਣ ਸੱਸੀ ਦਾ,ਉਹ ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ ਰੁਲਾ ਦੇਂਦੀ
ਭੱਲੀ ਹੋਈ ਕਿ ਸਾਰਾ ਸਾਉਣ ਹੀ,ਬਰਸਾਤ ਨਾ ਹੋਈ
ਪਤਾ ਕੀਹ ਆਲਣੇ ਦੇ ਟੋਟਰੂ,ਬਿਜਲੀ ਜਲਾ ਦੇਂਦੀ
ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਵੇਖਿਐ-
ਕਿ ਤੇਲ ਹੁੰਦਿਆਂ ਸੁੰਦਿਆਂ ਦੀਵੇ
ਹਵਾ ਕਈ ਵਾਰ ਦਿਲ ਦੀ-
ਮੌਜ ਖਾਤਰ ਹੈ ਬੁਝਾ ਦੇਂਦੀ
ਭੁਲੇਖਾ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ-
ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਲਈ ਘੂਕ ਸੌਂ ਜਾਂਦੀ
ਜੇ ਪੰਛੀ ਗਮ ਦਾ ਦਿਲ ਦੀ-
ਸੰਘਣੀ ਜੂਹ ਚੋਂ ਉਡਾ ਦੇਂਦੀ
ਹਕੀਕਤ ਇਸ਼ਕ ਦੀ-
ਜੇ ਮਹਿਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਖੇਡ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ
ਤਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਅੱਜ ਤੀਕਣ
ਨਾਂ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਭੁਲਾ ਦੇਂਦੀ
ਮੈਂ ਬਿਨ ਸੂਲਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ
ਕੀਹ ਟੁਰਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਉਂਦੀ ਹੈ,ਮੈਂ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ-
ਕਿ ਹਰ ਕਲੀ ਓੜਕ ਦਗਾ ਦੇਂਦੀ
ਵਸਲ ਦਾ ਸਵਾਦ ਤਾਂ-
ਇਕ ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਦੀ ਮੌਜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ,ਜੁਦਾਈ ਹਸ਼ਰ ਤੀਕਣ-
ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਹੈ ਨਸ਼ਾ ਦੇਂਦੀ
No comments:
Post a Comment