ਗ਼ਜ਼ਲ

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਉਮਰ ਭਰ ਤਾਂਘਦੇ ਰਹੇ ਦੋਵੇਂ
ਫ਼ਾਸਿਲਾ ਸੀ ਕਿ ਮੇਟਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦੌੜ ਕੇ ਨਾ ਮਿਲ ਸਕਿਆ
ਤੈਥੋਂ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਉਡੀਕਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।

ਲਹਿ ਗਈ ਇਕ ਨਦੀ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ
ਬਣ ਕੇ ਖ਼ੰਜਰ ਇਕ ਅਜਨਬੀ ਕਿਸ਼ਤੀ,
ਪੀੜ ਏਨੀ ਕਿ ਰੇਤ ਵੀ ਤੜਪੀ
ਜ਼ਬਤ ਏਨਾ ਕਿ ਚੀਕਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।

ਤੇਰੇ ਇਸ ਬੇਹੁਨਰ ਮੁਸੱਵਰ ਨੇ
ਕੋਰੀ ਕੈਨਵਸ ਵੀ ਦਾਗ਼ ਦਾਗ਼ ਕਰੀ,
ਆਪਣੇ ਰੰਗ ਵੀ ਗਵਾ ਲਏ ਸਾਰ
ੇ ਤੇਰਾ ਚਿਹਰਾ ਵੀ ਚਿਤਰਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।

ਤੂੰ ਘਟਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਬਰੇਤਾ ਸੀ
ਕਿਸ ਨੂੰ ਇਸ ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਚੇਤਾ ਸੀ,
ਮੈਥੋਂ ਇਕ ਪਿਆਸ ਨਾ ਦਬਾਈ ਗਈ
ਤੈਥੋਂ ਪਾਣੀ ਸੰਭਾਲਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।

ਤੁਪਕਾ ਤੁਪਕਾ ਸੀ ਉਮਰ ਦਾ ਦਰਿਆ
ਕਿਣਕਾ ਕਿਣਕਾ ਸੀ ਜਿਸਮ ਦੀ ਮਿੱਟੀ,
ਰੇਸ਼ਾ ਰੇਸ਼ਾ ਖ਼ਿਆਲ ਦਾ ਅੰਬਰ
ਹਾਏ! ਕੁਝ ਵੀ ਸਮੇਟਿਆ ਨਾ ਗਿਆ।....vijay vivek

Thanks for Reading this. Like us on Facebook https://www.facebook.com/shivbatalvi and Subscribe to stay in touch.