ਗ਼ਜ਼ਲ - ਤਰਸੇਮ ਨੂਰ

ਗਾਹੇ ਬਗਾਹੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਪੜ੍ਹਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ । ਉਹ ਛੋਟੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਬਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ । ਪਰ ਉਸਦੇ ਸ਼ੇਅਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਖਿਆਲ ਸਮੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਸਤਕ " ਪਹਿਲੀ ਬਾਰਿਸ਼ " ਨਾਲ ਪਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ । ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਕਾਫੀ ਚਰਚਾ ਹੋਈ । ਪਹਿਲੀ ਬਾਰਿਸ਼ ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਗ਼ਜ਼ਲ ਸੁਖ਼ਨਵਰ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ । ਇਹ ਪੁਸਤਕ ਚੇਤਨਾ ਪ੍ਕਾਸ਼ਨ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਲੋਂ ਪਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ । ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦਾ ਲੇਖਕ ਹੈ " ਜਨਾਬ ਤਰਸੇਮ ਨੂਰ " । ਆਸ ਹੈ ਹੁੰਘਾਰਾ ਭਰੋਗੇ ।
੦੦੦

ਗ਼ਜ਼ਲ - ਤਰਸੇਮ ਨੂਰ੦੦੦
ਸਾਹ ਚਲਣੋ ਜਦ ਰੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।
ਸਾਰੇ ਝਗੜੇ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।

ਜਦ ਵੀ ਪਿਆਸ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂੰ ਲਗਦੀ ,
ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਵੀ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।

ਦੌਲਤ ਵਾਲੀ ਚਾਦਰ ਹੇਠਾਂ ,
ਐਬ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਲੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।

ਉਹ ਟਹਿਣੀ ' ਤੇ ਰਹਿ ਨਾ ਸਕਦੇ ,
ਜਿਹੜੇ ਪੱਤੇ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।

ਪੱਕੇ ਅੰਬ ਮਿਲਣ ਤਾਂ ਕਿੱਦਾਂ ,
ਤੋਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਟੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।

' ਨੂਰ ' ਗ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਕੌਣ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ,
ਆਪੇ ਨੇੜੇ ਢੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।
੦

سخنور پوسٹ # 003
بہترین ساہت
اپریل 2016
000
گاہے بگاہے اس دیاں غزلاں پڑھدا رہا ہاں ۔ اوہ چھوٹیاں چھوٹیاں بحراں وچّ غزل کہندا ہے ۔ پر اسدے شعراں وچّ وڈے وڈے خیال سموئے ہندے ہن ۔ پنجابی غزل وچّ اسنے اپنی پستک " پہلی بارش " نال پرویش کیتا ۔ پستک دی کافی چرچہ ہوئی ۔ پہلی بارش پستک وچوں ہی اک غزل سخنور وچّ پیش کر رہے ہاں ۔ ایہہ پستک چیتنا پکاشن لدھیانہ ولوں پرکاشت کیتی گئی ہے ۔ اس پستک دا لیکھک ہے " جناب ترسیم نور " ۔ آس ہے ہنگھارا بھروگے ۔
000
غزل - ترسیم نور
000
ساہ چلنو جد رکّ جاندے نیں ۔
سارے جھگڑے مکّ جاندے نیں ۔

جد وی پیاس اوہناں نوں لگدی ،
بلھّ میرے وی سکّ جاندے نیں ۔

دولت والی چادر ہیٹھاں ،
عیب ہمیشاں لکّ جاندے نیں ۔

اوہ ٹہنی ' تے رہِ نہ سکدے ،
جہڑے پتے سکّ جاندے نیں ۔

پکے امب ملن تاں کداں ،
طوطے پہلاں ٹکّ جاندے نیں ۔

' نور ' غماں نوں کون بلاؤندا ،
آپے نیڑے ڈھکّ جاندے نیں ۔
0

ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਲਈ ਸ਼ੁਕਰੀਆ ! ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਉਡੀਕ ਰਹੇਗੀ I ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਜਾਂ ਆਪਣੀ ਮਨ ਪਸੰਦ ਰਚਨਾ ਸਾਨੂੰ ਭੇਜ ਸਕਦੇ ਹੋ - rajlallysharma@gmail.com ਸ਼ੁਕਰੀਆ